ISU ANTARABANGSA : Kewajaran meletakkan diri pada kedudukan orang lain

Oleh Mazlan Nordin

TIAP kali dialog dituntut setelah berlaku demonstrasi-demonstrasi bantahan di beberapa negara Arab, di Afrika Utara dan Timur Tengah.

Dalam pada itu, Presiden Hosni Mubarak di Mesir digulingkan setelah berkuasa selama 30 tahun dan Presiden Zinal Abidin Ben Ali di Tunisia setelah 21 tahun.

Demonstrasi terus-menerus berlaku di Yemen walaupun Presidennya Ali Abdullah Saleh yang berkuasa selama 32 tahun memecat Kabinetnya. Demikian juga di Bahrain yang majoriti rakyatnya seramai 70 peratus Syiah menentang pemerintah diraja daripada golongan Sunni. Bahrain sebelum ini mengeluarkan 250,000 tong minyak setiap hari.

Kemelut lain berlaku di Jordan, Syria, Algeria, Maghribi. Demonstrasi merebak menjadi peperangan di Libya yang kini menjadi sasaran serangan-serangan udara Amerika, British, Itali dan Perancis pula. Menurut beberapa laporan, Liga Arab membantah tindakan-tindakan itu.

Tidak begitu jelas siapa yang berperanan meneruskan dialog yang dituntut demi mencari penyelesaian yang tidak menumpahkan darah kerana seperti telah diakui dialog yang bertentangan dengan debat boleh membawa hasil. Antara syarat utama dialog ialah yang dalam bahasa Inggeris dipanggil “empathy” iaitu “kebolehan meletakkan diri sendiri pada kedudukan orang lain” (kamus dwibahasa Oxford-Fajar). Perbezaan di antara debat dan dialog ialah seperti dihuraikan pada peringkat universiti:

Debat

Menganggap adanya jawapan yang betul dan ada pada diri anda

Para peserta cuba buktikan kesalahan pihak lawan

Mahu menang

Mendengar untuk mencari kecacatan pihak lawan dan berhujah mendedahkannya

Mempertahan anggapan diri sendiri sebagai kebenaran

Mengkritik pendirian pihak-pihak lawan

Mempertahan pendirian diri sendiri terhadap pendirian pihak lawan

Mencari pelbagai kecacatan dan kelemahan pihak-pihak lawan

Mencari kesimpulan atau undi yang mengesahkan pendirian anda

Dialog

Menganggap bahawa pihak lain punyai jawapan dan kesemua pihak boleh mencari penyelesaian

Para peserta berbicara mencari kata sepakat

Mencari penyelesaian yang boleh diterima

Mendengar untuk memahami hal yang berbangkit dan cuba mencari persetujuan

Menjelaskan segala anggapan untuk dikaji semula

Mengulangkaji segala pendirian

Mengaku bahawa buah fikiran pihak-pihak lain boleh memperbaiki pendirian diri sendiri

Menyelami kekuatan dan nilai-nilai pihak-pihak lain

Mencari pilihan-pilihan lain, bukan menutup perbicaraan

Pelbagai pendapat pro dan kontra ini antara yang terbit dalam buku berjudul Bridges Not Walls (terbitan McGraw Hill Higher Education hingga 10 edisi dari 1973 hingga 2009). Lalu ditegaskan bahawa syarat pertama dialog ialah “Persamaan dan tiadanya pengaruh-pengaruh paksaan.”

Seperti dijelaskan, di luar majlis dialog sendiri mungkin ada perbezaan-perbezaan mengenai pangkat atau taraf, tingkat pelajaran atau pengalaman “tetapi dalam majlis dialog persamaan mestilah diutamakan”.

Syarat kedua ialah yang disebut empati dan yang ketiga pula ialah “menghuraikan anggapan-anggapan secara terbuka”. Tiap anggapan ialah “Keyakinan atau kepercayaan”.

Juga ditegaskan bahawa yang penting dalam dialog bukan persetujuan sebulat suara, tetapi hubungan antara manusia, komunikasi, hormat-menghormati dan ketertiban.

Malangnya, tiada langsung dialog di Yemen. Sebaliknya, 52 orang lagi penunjuk perasaan mati ditembak dan kira-kira 200 orang lagi cedera pada hari Jumaat lalu, berikutan itu, tiga jeneral dan askar-askar mereka berpaling tadah menyebelahi para penunjuk perasaan. Tiga orang duta Yemen membantah dan meletak jawatan. Juga 40 ahli Parlimen.

Turut mengkritik pembunuhan penunjuk perasaan ialah Ban Kin Moon, Setiausaha Agung Bangsa-Bangsa Bersatu.

Masakan dengan peristiwa-peristiwa pembunuhan seperti itu boleh berlaku dialog.

Sumber : http : //www.utusan.com.my/