BELAKANGAN ini, pelbagai isu giat dibangkitkan berkenaan dengan bahasa kebangsaan. Daripada rancangan menghantar guru mengajar Bahasa Malaysia di luar negara hinggalah ke peminggiran bahasa Kebangsaan pada iklan dan sektor swasta serta ketandusan kefasihan pelakon bukan Melayu.
Saya sedih dan terkilan melihat ada pihak yang mempolitikkan segala yang berhubung isu bahasa kebangsaan.
Persoalannya, siapakah yang tidak terdaya menguasai Bahasa Malaysia? Saya sudah tidak larat lagi melayari laman agensi awam yang ghairah dengan Bahasa Melayu-ciplak.
Susun kata bagai diterjemah terus daripada bahasa Inggeris tanpa mengambil kira nahu bahasa Melayu. Sebagai keluaran sekolah Melayu dan kini bekerja sebagai penterjemah sambilan, bagi saya gelagat campur aduk ini amat tidak bertanggung-jawab dan menyinggung.
Sia-sia saya bertungkus-lumus memahirkan diri dengan bahasa Malaysia sedangkan kebanyakan masyarakat hari ini lebih selesa dengan perkataan seperti ‘integriti’, ‘informasi’, ‘kombinasi’, ‘sensitif’, berbanding ‘ketelusan’, ‘maklumat’, ‘gabungan’ atau ‘peka’. Mungkin benar ungkapan bahasa rasmi kini seumpama ‘sekerat ular, sekerat belut’.
Perlukah guru Bahasa Malaysia dipindah ke luar negara tetapi jurang tempatan belum lagi didekati? Siapakah yang meluluskan papan iklan?
Cepat sangat kita menuding jari kepada orang lain tanpa menilai diri sendiri. Mungkin inilah yang dikatakan, 'kuman di lautan nampak tetapi gajah di depan mata tidak'.
DOTTIE C,
Kuala Lumpur
Sumber : http : //www.bharian.com.my/
Tiada ulasan:
Catat Ulasan