Oleh : Dr Zaini Ujang
Dakwaan pelantikan berasas
sentimen politik jejaskan imej IPT
Mungkin ramai yang sudah
menyedari bahawa Malaysia merupakan salah sebuah negara utama destinasi
pengajian tinggi dunia ketika ini, selain Amerika Syarikat, Britain, Australia,
Jerman, Perancis, China, Jepun dan Kanada.
Pada 2000, seramai 26,569
mahasiswa antarabangsa belajar di Malaysia dalam pelbagai disiplin ilmu. Jumlah
tersebut meningkat dengan mendadak kepada 69,174 pada 2007 dan 91,670 pada
2011.
Kenapa hal ini berlaku? Pertama,
kerana dasar proaktif Kerajaan Malaysia yang mendokong perkembangan akademik
dengan cara memperluaskan akses, mendirikan pelbagai institusi pengajian tinggi
awam (IPTA) yang memenuhi standard antarabangsa dan penyediaan dana besar untuk
pembangunan dan operasi tahunan, dan membenarkan IPTS bercambah termasuk kampus
cawangan universiti luar negara.
Pada 2005, dana awam untuk Kementerian
Pengajian Tinggi (KPT) berjumlah RM6.9 bilion kemudian meningkat kepada RM13.7
billion pada 2013. Menurut kajian saya, Malaysia adalah antara negara paling
tinggi menyediakan dana awam perkapita kepada mahasiswa IPTA tempatan
berasaskan KDNK (Keluaran Dalam Negara Kasar).
Kualiti pengajian tinggi
diiktiraf
Dengan dana awam yang besar itu
maka perkembangan pengajian tinggi di Malaysia meningkat secara menyeluruh dari
segi kualiti, akses dan reputasi. Kedua, kerana kualiti pengajian tinggi
Malaysia mendapat pengiktirafan pelbagai agensi kelayakan antarabangsa termasuk
bidang profesional seperti perubatan, kejuruteraan, pergigian, perakaunan dan
seni bina.
Dalam bidang kejuruteraan
misalnya, graduan di institusi pengajian tinggi (IPT) awam dan swasta di
Malaysia diiktiraf pelbagai negara yang menganggotai Washington Accord sejak
2011. Program akademik bukan profesional diselia menerusi Agensi Kelayakan
Malaysia (MQA). Hasilnya ramai graduan di negara ini diterima masuk dalam
program ijazah lanjutan di universiti ternama seperti Cambridge, Oxford,
Imperial College London, MIT, Kyoto dan Tokyo.
Ketiga, kepakaran akademik di
kalangan profesor dan pensyarah di Malaysia diiktiraf oleh rakan sebidang pada
peringkat antarabangsa. Pengiktirafan itu terserlah menerusi pelbagai cara.
Paling menyerlah adalah menerusi keanggotaan dalam pelbagai jawatankuasa dan
sidang peringkat antarabangsa, termasuklah sidang editorial jurnal ternama.
Sebagai contoh Pengerusi Majlis
Profesor Negara, Prof Zakri Abdul Hamid terpilih sebagai Pengerusi Jawatankuasa
Antarabangsa Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu mengenai Biodiversiti.
Jurnal berimpak tinggi
Selain itu, pencapaian ahli
akademik Malaysia dalam penerbitan makalah dalam jurnal berimpak tinggi juga
semakin menggalakkan. Dalam tempoh 2007-2012, Malaysia mencatatkan pencapaian
paling tinggi di dunia dengan peningkatan 310 peratus (daripada 3,711 kepada
11,507 makalah) berbanding Singapura hanya 152 peratus (daripada 6,675 kepada
10,154 makalah). Sementara China mencatatkan peningkatan 196 peratus, Korea
Selatan 162 peratus, Australia 152 peratus, Taiwan 136 peratus, Switzerland 133
peratus, Hong Kong 133 peratus dan Kanada 106 peratus.
Memang benar kewibawaan Naib
Canselor di Malaysia mungkin hanya setara ketua makmal di MIT. Namun,
pencapaian sederhana itu semakin meningkat, setapak demi setapak. Mereka gigih
menyumbang bakti untuk memartabatkan pengajian tinggi negara biarpun pelbagai
cabaran terpaksa dilalui termasuklah sikap sebahagian warga yang hanya suka
melihat dan menilai sesuatu menerusi keburukan, sekali gus menafikan kebaikan.
Dalam konteks sedemikian adalah
amat memilukan jika ada pihak sewenang-wenangnya mendakwa pelantikan profesor
dan pentadbiran universiti diasaskan kepada faktor tidak bersifat akademik,
misalnya sokongan dan sentimen politik kepartian.
Sentimen politik memang diraikan
dalam sistem demokrasi sebagai sebuah ideal kenegaraan tetapi tidaklah sampai
dijadikan kayu pengukur utama dalam pelantikan ke jawatan tinggi dalam
pentadbiran universiti atau kenaikan pangkat hakiki.
Dakwaan itu bukan sahaja tidak
benar, malah boleh menjejaskan rasa hormat masyarakat antarabangsa kepada IPT
di Malaysia. Ia juga menjejaskan imej dan reputasi IPT tempatan yang sedang
giat memartabatkan kecemerlangan akademik untuk menjadikan Malaysia sebagai hab
pengajian tinggi dunia.
Dakwaan itu mempersendakan
pemimpin akademik dan profesor kanan. Dakwaan ini juga tidak menampakkan
penghormatan terhadap budaya dan institusi ilmu yang menjadi resam orang
beradab.
Penulis ialah Naib Canselor
Universiti Teknologi Malaysia dan penerima pertama Anugerah Merdeka
(kecemerlangan akademik, 2009)
Sumber : http :
//www.bharian.com.my/
Tiada ulasan:
Catat Ulasan