Oleh : Johan Jaaffar
Bekas Perdana Menteri China, Chou
En-Lai menghidap barah hati pada awal tahun-tahun 70-an. Beliau mencadangkan
satu kajian menyeluruh mengenai kesan pemakanan dan barah di negara itu.
Setelah pemergian beliau, kerajaan China (melalui Akademi Sains Perubatan)
dengan kerjasama pakar-pakar dari Universiti Cornell (Amerika Syarikat) dan
Universiti Oxford (United Kingdom) telah memulakan kajian itu pada tahun 1983.
Kajian ini membabitkan 600,000
orang penyelidik membuat katalog kadar kematian 12 jenis barah di 2,400 wilayah
di China. Proses ini membabitkan 96 peratus daerah negara itu dan lebih 800
juta manusia atau 90 peratus penduduk China pada ketika itu.
Pada tahun-tahun kajian itu
dibuat China masih ‘tertutup’. Rakyatnya pula masih rata-rata tinggal di desa,
penghijrahan ke bandar belum berlaku dengan hebatnya dan 90 peratus orang
dewasa masih tinggal di tempat mereka dilahirkan. Demikian juga kaedah
pemakanan rakyat China masih belum banyak berubah, terasnya masih amat
tradisional dan pengaruh moden belum bertapak. Pergerakan rakyat masih amat
terbatas. Sebuah daerah yang jauhnya 80 kilometer mempunyai perbezaan jelas
daripada segi cara pemakanan kerana faktor pemisahan ini. Para penyelidik pergi
ke bandar dan desa membawa borang soal selidik mengenai pemakanan dan cara
hidup serta mengambil contoh air kencing dan darah. Apa sahaja yang dimakan
dalam masa tiga hari sebelumnya akan direkodkan, contoh makanan dari pasar
berdekatan dianalisis.
Barah dan kemewahan
Tujuan utama kajian ini ialah
untuk memastikan sama ada perbezaan tabiat pemakanan di pelbagai tempat di
China ada kaitannya dengan kadar kematian dari barah atau penyakit lainnya.
China yang masih ketinggalan dalam serba serbi ketika itu lebih banyak berdepan
dengan penyakit kronik yang berakibat daripada kemiskinan – cirit birit, TB,
demam campak dan lain-lain. Barah merupakan penyakit yang selalu dikaitkan
dengan kemewahan – dan punca utamanya ialah pemakanan.
Salah satu hasil kajian itu
memang telah dijangka. Peningkatan taraf hidup bagi mereka yang tinggal di
bandar menyebabkan peningkatan penyakit ‘orang mewah’ yakni barah, darah
tinggi, sakit jantung dan kencing manis. Namun demikian pada ketika itu tahap
kolestrol di kalangan rakyat China di bandar 17 peratus lebih rendah daripada
mereka yang tinggal di Barat.
Satu hasil menarik kajian itu
ialah, di sesetengah tempat di China, tidak ada langsung kes barah. Di wilayah
Sichuan dan Guizhou di barat daya China tidak ada seorangpun penghidap barah
sewaktu kajian itu dibuat. Keadaan itu berterusan tiga tahun selepas itu. Dalam
kes yang lain kejadian barah payu dara adalah 2,000 kali lebih tinggi daripada
daerah lain dan barah tekak 435 kali lebih tinggi daripada daerah yang lain.
Kajian ini telah dibukukan oleh
salah seorang pakar yang terlibat, Dr. T. Colin Campbell. Buku itu, The China
Study menjadi rekod yang sangat penting dalam kajian penyakit di mana-mana
negara di dunia. Menurut beliau, hasil paling penting daripada kajian ini ialah
hubungan di antara makanan yang berdasarkan haiwan dan barah. Makan berteraskan
tumbuh-tumbuhan mengurangkan insiden barah.
China telah berubah
Hari ini China telah berubah.
Pertumbuhan ekonomi dua digit telah mengubah negara itu. China menjadi model
kapitalis baru. Negara itu akan menjadi kuasa ekonomi terbesar dunia
mengalahkan AS dalam waktu yang terdekat. Kemewahan baru telah mengubah cara
hidup rakyatnya. Lebih 60 peratus rakyatnya kini tinggal di bandar.
China mempunyai lebih banyak kota
yang dihuni oleh 10 juta manusia daripada negara lain di dunia. Kepesatan
ekonominya digerakkan juga oleh pembangunan prasarana yang luar biasa. Bulan
lalu (26 Disember), China melancarkan laluan kereta api laju yang terpanjang di
dunia – di antara Beijing dan Guangzhou, salah satu daripada sekian banyak
kejayaan teknologinya.
Tabiat pemakanan atau dietary
habits rakyat China juga telah berubah. Pada tahun 1995, obesiti di
kalangan rakyat China hampir-hampir tidak wujud. Hari ini 10 peratus
kanak-kanak berusia tiga hingga enam tahun dilabelkan obes. Jumlah orang dewasa
yang dianggap gemuk melebihi penduduk Asia Tenggara. The China Study
mengingatkan kita pada perlunya kita mengamalkan cara hidup sihat dan pemakanan
yang betul. Malaysia berdepan dengan masalah yang tidak ada bezanya dengan
banyak negara membangun.
Rahsia usia panjang
Baru-baru ini diumumkan bahawa
Luo Meizhen merupakan manusia paling tua di dunia. China masih lagi mempunyai
paling banyak manusia yang berusia lebih 100 tahun (centenarians) – 47,773
orang. Di kawasan tempat wanita ini tinggal terdapat manusia paling ramai
mencecah 100 tahun, 74 daripada 1,000 orang. Daerahnya ialah Bama di barat daya
Quangxi Zhuang. Kawasan autonomi Quangxi Huang bersebelahan dengan Guizhou,
wilayah yang sewaktu kajian tahun 1983 bebas daripada barah.
Apakah rahsia mereka yang bukan
sahaja berusia panjang tetapi juga sihat di daerah-daerah terpencil China ini?
Sumber : http : //www.bharian.com.my/
Tiada ulasan:
Catat Ulasan