ISU KESIHATAN : Padah makanan segera Barat

Singapura : Rakyat Singapura yang sering menikmati hidangan burger, kentang goreng dan makanan segera ala-Amerika Syarikat lain berisiko untuk mendapat penyakit kencing manis dan jantung yang membawa risiko maut, menurut hasil kajian antarabangsa.

Pada masa sama, hasil kajian itu yang disiarkan dalam jurnal Circulation menyebut bahawa makanan segera tempatan atau rantau Asia seperti mee atau ‘dumpling’, tidak memberi risiko yang sama.

Disebabkan fenomena globalisasi, makanan segera ala-Amerika kini menjadi sesuatu yang biasa bagi kebanyakan penduduk di Asia Timur dan Asia Tenggara. Kajian dilakukan terhadap lebih 60,000 penduduk Singapura berketurunan Cina.

“Banyak masyarakat asing menerima (makanan segera Barat) kerana ia satu petanda mereka membangunkan ekonomi,” kata ketua kajian itu, Andrew Odegaard dari Kajian Kesihatan Awam Universiti Minnesota.

“Makanan Barat mungkin diterima lebih baik dari sudut kebudayaan tetapi daripada perspektif kesihatan ia mungkin kesan buruk,” katanya.

Peserta yang mengambil bahagian dalam kajian ditemubual pada 1990-an dan tabiat pemakanan mereka dipantau selama satu dekad. Mereka berusia antara 45 hingga 74 tahun pada permulaan kajian itu.

Ketika masih dalam tempoh kajian, 1,397 peserta meninggal dunia disebabkan masalah jantung dan 2,252 lagi menghidap kencing manis jenis kedua.

Kajian mendapati  mereka yang makan makanan segera dua kali atau lebih seminggu berisiko 27 peratus untuk menghidap penyakit kencing manis dan 56 peratus berisiko tinggi mendapat sakit jantung berbanding mereka yang makan sedikit atau langsung tidak mengambil makanan segera.

Daripada 811 peserta yang makan makanan segera gaya Barat empat kali atau lebih seminggu, risiko kematian akibat sakit jantung meningkat sehingga 80 peratus.

Hasil kajian itu tidak berubah sekalipun penyelidik mengambil kira faktor lain yang mungkin mempengaruhi kesihatan termasuk umur, jantina, berat, status merokok dan tahap pendidikan.

Selain itu, rakyat Singapura yang makan makanan segera ala Barat kebanyakannya adalah golongan muda, berpendidikan dan aktif secara fizikal dan mungkin tidak merokok berbanding mereka yang terikat dengan diet tradisional.

Sumber : Reuters

ISU ALAM SEKITAR : Kitar Semula: Di manakah Kita?

Oleh : Rosmidzatul Azila Binti Mat Yamin

Usaha membudayakan amalan kitar semula dalam kalangan masyarakat di Malaysia masih lagi berada pada tahap yang rendah. Buktinya, hasil kajian terbaru Perbadanan Pengurusan Sisa Pepejal dan Pembersihan Awam (PPSPPA) mendapati bahawa peratusan rakyat di negara ini mempunyai kesedaran untuk melakukan kitar semula surat khabar masih lagi pada tahap yang tidak memberangsangkan iaitu hanya sebanyak 40 hingga 45 peratus sahaja.

Melihat kepada peratusan yang minimum ini, ia secara jelas menggambarkan bahawa tahap kesedaran berkaitan amalan kitar semula dalam kalangan masyarakat di negara ini masih lagi jauh daripada matlamat asal program ini diperkenalkan. Entah di mana silapnya apabila sehingga ke hari ini tahap kesedaran kitar semula masih sukar untuk dipertingkatkan walaupun pelbagai program telah dilaksanakan oleh kerajaan bagi membudayakan amalan ini di Malaysia.

Malah, disebabkan oleh kegagalan membudayakan amalan kitar semula dalam kalangan masyarakat juga, ia telah mengakibatkan masalah pencemaran sampah sarap semakin berleluasa dan sukar untuk dibendung. Kurangnya tahap kesedaran berkaitan amalan kitar semula telah mengakibatkan jumlah sampah yang masuk ke tapak pelupusan sampah juga sukar untuk dikurangkan.

Situasi ini amat menyedihkan memandangkan kita sebagai rakyat yang hidup dalam sebuah negara Islam seharusnya mempunyai tahap kesedaran yang lebih tinggi dan terkehadapan dalam membudayakan amalan kitar semula. Walaupun perkataan kitar semula tidak disebutkan secara langsung di dalam al-Quran, namun ayat-ayat yang tersirat berkaitan amalan ini sebenarnya banyak dinukilkan di dalamnya seperti larangan melakukan pembaziran sebagaimana yang telah dinyatakan dalam firman-Nya yang bermaksud: "...janganlah kamu berlebih-lebihan. Sesungguhnya Allah tidak menyukai orang-orang yang berlebih-lebihan" (Surah al-An'aam, ayat 141)

Dalam ayat yang lain Allah SWT berfirman lagi yang bermaksud: "...dan janganlah kamu melakukan pembaziran. Sesungguhnya orang yang membazir itu adalah saudara syaitan, sedangkan syaitan itu pula adalah makhluk yang sangat kufur kepada Tuhannya." (Surah al-Israa', ayat 26-27)

Daripada ayat di atas jelas menggambarkan bahawa pembaziran merupakan satu amalan yang keji dan wajib dihindarkan oleh manusia yang beriman kepada Allah. Kefahaman yang jelas berhubung perkara ini seharusnya dapat diterapkan dalam jiwa masyarakat untuk mengaitkannya dengan amalan kitar semula sebagai satu wadah bagi mengelakkan pembaziran dan mengoptimumkan penggunaan sumber sebagaimana yang dituntut oleh syariat Islam kepada manusia.

Selain daripada perkaitan dengan amalan pembaziran, kitar semula juga turut mempunyai perkaitan secara tidak langsung dengan penjelasan-penjelasan berkaitan fenomena alam yang juga banyak diterangkan oleh Allah SWT di dalam al-Quran yang boleh dijadikan pengajaran kepada kita.

Antaranya sebagaimana yang telah dinyatakan dalam firman-Nya yang bermaksud: "Sesungguhnya dalam penciptaan langit dan bumi, silih bergantinya malam dan siang, bahtera yang belayar di laut membawa apa yang berguna bagi manusia, dan apa yang Allah turunkan dari langit berupa air, lalu dengan air itu Dia hidupkan bumi sesudah mati (keringnya), dan Dia sebarkan di bumi itu segala jenis haiwan dan pada pertukaran angin dan awan yang dikendalikan antara langit dan bumi, sungguh (terdapat) tanda-tanda (Keesaan dan Kebesaran Allah) bagi kaum yang memikirkan."(Surah al-Baqarah, ayat164)

Ayat ini dan banyak lagi ayat yang seumpamanya di dalam al-Quran menerangkan tentang kitaran-kitaran yang sangat penting kepada kehidupan manusia iaitu kitaran yang terjadi kepada bumi sehingga berlakunya pertukaran malam dan siang, kitaran hidup manusia dan kitaran air yang menjadi nadi kehidupan setiap makhluk hidup di atas muka bumi. Perkara-perkara ini memperlihatkan bahawa konsep kitar semula sebenarnya telah dinyatakan secara tidak langsung dalam al-Quran yang mempunyai kepentingan yang tersendiri terhadap kehidupan sejagat.

Penjelasan-penjelasan berhubung perkaitan-perkaitan berkenaan seharusnya direnung dan difahami dengan sedalam-dalamnya oleh manusia untuk ditransformasikan kepada konsep kitar semula bahan-bahan terbuang demi menyelamatkan alam sekitar daripada terus menjadi mangsa kejahilan kita. Dengan pemahaman yang jitu berhubung perkara ini sahaja dapat melentur hati-hati yang keras untuk menerima amalan kitar semula sebagai satu budaya hidup.

Amalan yang ditonjolkan oleh junjungan kita Rasulullah SAW dalam mempraktikkan kitar semula sewajarnya kita contohi pada hari ini. Dalam sebuah hadith telah diriwayatkan bahawa Rasulullah SAW pernah menjahit dan menampal kasut Baginda. Perbuatan berkenaan telah memanjangkan lagi jangka hayat baju dan kasut Baginda. Kisah ini memberi gambaran yang jelas kepada kita bahawa Rasulullah SAW sendiri mengoptimumkan penggunaan sesuatu barang dalam kehidupan Baginda.

Dalam hadith yang lain pula telah diriwayatkan bahawa sahabat Baginda, Saidina Abu Bakar pernah berpesan kepada keluarganya agar mengkafankan beliau dengan baju yang beliau miliki. Ini kerana, beliau berpendapat bahawa kain yang baharu boleh dimanfaatkan oleh orang yang masih hidup. Di sini memperlihatkan kepada kita bahawa sahabat Rasulullah SAW juga menunjukkan sikap yang sama dengan Rasulullah SAW iaitu mengoptimumkan penggunaan sesuatu barang.

Melihat kepada kedua-dua kisah di atas, bagaimana pula dengan kita? Adakah kita juga telah melakukan perkara yang sama sebagaimana yang dilakukan oleh Rasulullah dan sahabat Baginda? Seharusnya perbuatan yang ditunjukkan oleh Rasulullah SAW dan sahabat Baginda diteladani oleh seluruh umat manusia sepanjang zaman. Dengan membudayakan amalan kitar semula dan mengoptimumkan penggunaan sesuatu barang, kita bukan sahaja dapat mengelakkan diri kita daripada melakukan pembaziran, tetapi juga dapat memelihara alam sekitar daripada diancam kemusnahan.

Penulis ialah Pegawai Penyelidik IKIM

Sumber : http://www.ikim.gov.my/

ISU PERKHIDMATAN AWAM : Cuepacs Gesa SPA Wujud Mekanisme Ambil Semula Penjawat Awam

Kuala Lumpur : Tindakan Suruhanjaya Perkhidmatan Awam (SPA) mengambil semula penjawat awam yang telah berhenti untuk berkhidmat, perlu melalui satu mekanisme, saran Kongres Kesatuan Pekerja-pekerja Dalam Perkhidmatan Awam (Cuepacs).

Presiden Cuepacs Datuk Omar Osman berkata cadangan SPA itu baik, bagaimanapun satu mekanisme bagi memastikan kriteria mereka yang boleh diambil semula bekerja dengan perkhidmatan itu perlu diadakan.

Ini supaya tidak menjejaskan kelayakan pegawai yang sedang berkhidmat dalam sektor awam untuk mendapat kenaikan pangkat.

"Kami sambut baik cadangan SPA itu tetapi mereka (SPA) perlu fikir mekanisme yang melayakkan mereka untuk diambil semula bekerja dalam sektor awam, kerana ramai penjawat awam yang sedang berkhidmat dan mereka mempunyai prestasi yang baik.

"Mereka perlu ada satu keistimewaan atau potensi yang dapat dilihat untuk diambil semula, seperti contoh pengalaman dan produktiviti mereka," katanya.

Sebuah akhbar tempatan hari ini menlaporkan Pengerusi SPA Tan Sri Mahmood Adam berkata SPA akan mengkaji semula untuk membenarkan mereka yang berhenti dari sektor awam untuk kembali semua bekerja dalam perkhidmatan awam.

Omar berkata pada masa ini, petugas kerajaan yang berhenti tidak dibenarkan kembali semula berkhidmat dalam perkhidmatan awam, dan peraturan itu merugikan kerajaan kerana pengalaman mereka yang luas dan banyak.

"Kami mahu mengkaji semula bagi membolehkan mereka bekerja semula, tetapi perlu melalui permohonan seperti orang lain," katanya.

Sementara itu, Omar berkata sebelum seseorang ingin memohon ke dalam perkhidmatan awam atau mengisi borang permohonan pekerjaan, mereka perlu memastikan yang mereka mempunyai rekod bersih agar tidak timbul sebarang masalah semasa proses pengambilan bekerja.

Beliau mengulas sistem baru yang digunapakai SPA yang boleh mengesan status dan rekod pemohon kerja melalui sistem yang dihubungkan dengan pelbagai agensi termasuk Kementerian Dalam Negeri.

Sistem itu turut disambungkan dengan Perbadanan Tabung Pendidikan Tinggi Nasional (PTPTN) bagi membolehkan SPA mengenal pasti calon yang mempunyai rekod buruk lebih awal. - BERNAMA

ISU PERKHIDMATAN AWAM : Cabaran dalam meningkatkan integriti penjawat awam

Oleh : DATUK AHMAD KHUSAIRI YAHAYA

KESERIUSAN kerajaan dalam meningkatkan integriti dan mengekang jenayah rasuah di kalangan pegawai awam jelas menerusi pelaksanaan pelbagai dasar dan program yang diperkenalkan sejak sedekad lalu.

Antaranya menjadikan rasuah sebagai salah satu daripada bidang penting yang ditekankan dalam Pelan Transformasi Kerajaan (GTP). Untuk itu, sebanyak 27 inisiatif telah dan sedang dilaksanakan dengan giatnya menerusi Bidang Keberhasilan Utama Negara atau NKRA Berkaitan Rasuah.

Apa yang menjadi faktor paling kritikal dalam memastikan usaha meningkatkan tahap integriti perkhidmatan awam, sebenarnya bukanlah terletak pada hanya kesungguhan kerajaan. Kesungguhan itu juga perlu datang dari kepimpinan agensi kerajaan dan menuntut semua lapisan warganya untuk berubah.

Sejak kebelakangan ini, terdapat perubahan yang boleh dibanggakan ditunjukkan oleh kalangan anggota perkhidmatan awam berbanding sedekad lalu. Hakikatnya, tahap kesedaran para pegawai awam terhadap integriti dan semangat anti-rasuah jelas meningkat. Namun demikian, masih banyak ruang boleh diperbaiki untuk menjadikannya unggul di kaca mata masyarakat.

Berdasarkan perangkaan SPRM sepanjang sembilan tahun iaitu 2003 hingga 2011, secara keseluruhannya, purata tangkapan ke atas penjawat awam adalah seramai 260 orang setahun. Berbanding jumlah keseluruhan penjawat awam di Malaysia iaitu 1.4 juta orang, peratusannya adalah terlalu kecil iaitu sekitar 0.018 peratus sahaja.

Walaupun kelihatan kecil namun jika tidak dibendung ia mampu meruntuhkan negara. Pegawai awam dilihat mempunyai kuasa dan kuasa ini jika disalahgunakan boleh mengakibatkan kesan yang amat buruk.

Trend perubahan ke arah pembudayaan integriti dan anti-rasuah di kalangan pegawai awam jelas ketara bermula 2009. Terdapat pengurangan yang jelas dari segi jumlah tangkapan ke atas penjawat awam berbanding tangkapan ke atas sektor swasta dan orang awam. Kempen Perangi Pemberi Rasuah benar-benar menghasilkan impak yang besar dalam sejarah pencegahan rasuah di negara ini. Sejak pelancarannya pada 2009, jumlah penjawat awam dan swasta yang ditangkap kerana cuba menyogok pegawai awam melonjak begitu tinggi. Dalam 2009 misalnya, jumlah tangkapan keseluruhan SPRM ialah seramai 500 orang kerana ditangkap cuba memberi rasuah seramai 98 orang. Melonjak melebihi empat kali ganda iaitu seramai 424 orang dalam 2010 dan 389 orang dalam 2011. Jumlah wang sogokan bermula dari RM50 ke angka RM1 juta.

Perubahan BPR kepada SPRM dalam 2009 sebenarnya membawa kepada perubahan dari segi pendekatan dan strategi pencegahan rasuah di negara ini. SPRM menetapkan tiga bidang utama iaitu penguatkuasaan, perolehan (sebut harga dan tender awam) dan projek mega kerajaan sebagai fokus utamanya.

Beberapa kelemahan yang selama ini menghalang usaha pencegahan rasuah dikenal pasti, antaranya tanggapan bahawa tanggungjawab memerangi rasuah terletak di tangan SPRM semata-mata, kurangnya inisiatif agensi awam untuk mencegah rasuah; mekanisme kawalan dalaman yang longgar dan tidak sempurna dan kesalahan rasuah tidak dianggap sebagai kesalahan berat bagi kes tatatertib.

Terdapat segelintir ketua yang menganggap tugas mencegah rasuah adalah tanggungjawab SPRM. Justeru, pembudayaan integriti dan pencegahan rasuah bukan merupakan agenda utama. Yang lebih penting menjaga suasana harmoni dan semangat esprit de corp di kalangan pegawai/staf. Jika tindakan keras diambil dan pembudayaan anti-rasuah menjadi berkesan maka ia kononnya akan mewujudkan suasana kurang selesa dan syak wasangka sesama anggota.

Perkara yang lebih disesalkan ialah sikap kasihan kepada pesalah rasuah masih menjadi asas pertimbangan dalam proses tindakan tatatertib. Bagi SPRM, siasatan sesuatu kes tidak hanya berakhir dengan tindakan menghadapkan suspek ke mahkamah semata-mata. Sebaliknya, banyak kes yang disiasat SPRM dikemukakan sebagai Laporan SPRM untuk tindakan tatatertib. Namun, atas dasar simpati, suspek-suspek ini terlepas daripada hukuman berat seperti ditamatkan perkhidmatan dan hanya diberikan surat teguran atau amaran sahaja.

Perangkaan SPRM sepanjang 10 tahun lalu berhubung kes tatatertib jelas menunjukkan sebanyak 1,957 laporan dikemukakan kepada Pihak Berkuasa Tatatertib Agensi. Daripada jumlah itu, hanya 60 kes dikenakan hukuman buang kerja. Sebaliknya, 979 atau 50% dikenakan surat amaran yang tidak mendatangkan apa-apa kesan deterrent. Ini jelas menunjukkan tiada istilah serius dalam kes-kes yang melibatkan perbuatan jenayah rasuah.

Cabaran utama yang perlu diperbaiki dalam memastikan kelangsungan program pemantapan integriti dan pencegahan rasuah dalam perkhidmatan awam adalah melibatkan dua pendekatan strategik yang dikenal pasti SPRM iaitu memperkasakan entiti kawalan dalaman agensi awam dan memperkukuhkan SPRM.

Justeru, dalam konteks memperkasakan entiti kawalan dalaman agensi awam, SPRM telah mencadangkan kepada kerajaan untuk mewujudkan model pencegahan rasuah yang berbentuk kawalan dalaman menerusi penubuhan Unit Integriti di kementerian, jabatan Persekutuan dan negeri.

Model unit ini sama seperti di Amerika Syarikat (AS) dan Taiwan. Di AS ia lebih dikenali sebagai Inspector General Office (IGO). Unit ini diwujudkan di jabatan-jabatan berisiko tinggi dan bertanggungjawab sepenuhnya memantau dan menjalankan siasatan ke atas kes-kes berkaitan integriti, rasuah dan lain-lain jenayah yang melibatkan warga agensi terbabit.

Mengambil contoh di AS, unit integriti New York Police Department (NYPD) ditubuhkan dengan keanggotaan seramai 700 orang bagi memantau 35,000 pegawai polis di NYPD iaitu nisbah 1:50 manakala Pihak Berkuasa Pelabuhan New York mempunyai keanggotaan 70 orang bagi memantau 7,000 pekerjanya iaitu nisbah 1:100.

Idea berhubung penubuhan Unit Integriti di agensi-agensi kerajaan ini disambut baik. Buat masa ini, empat agensi telah mewujudkan unit ini iaitu Jabatan Imigresen Malaysia, Jabatan Kastam dan Eksais Diraja, Jabatan Pengangkutan Jalan dan SPRM sendiri. Pegawai-pegawai SPRM akan dilantik dan ditempatkan sebagai Ketua Unit Integriti di agensi-agensi terbabit.

Perubahan status daripada BPR ke SPRM dalam 2009 sebenarnya selari dengan perubahan besar kepada budaya kerja dan sistem operasi SPRM secara keseluruhannya. Bermula dengan Pelan Strategik SPRM 2011-2013, tiga bidang utama diperkukuhkan termasuk memperkenalkan sistem pengurusan siasatan berkesan, sistem pengurusan pencegahan dan pendidikan berkesan dan pembangunan serta pemantapan modal insan SPRM secara menyeluruh.

Jawatankuasa Eksekutif Transformasi yang terdiri daripada ahli-ahli Lembaga Penasihat SPRM dibentuk bagi memacu proses transformasi. Kesan kepada proses transformasi ini jelas memantapkan SPRM dari segi memperbaiki struktur organisasi, memperkenalkan sistem pengurusan modal insan berdasarkan kompetensi, memperkenalkan sistem pengurusan bakat yang fleksibel dan membawa masuk tenaga pakar yang berkepakaran tinggi bagi meningkatkan operasi SPRM.

PENULIS ialah Pengarah Bahagian Dasar, Perancangan dan Penyelidikan SPRM


Sumber : http : //www.utusan.com.my/

ISU KEPENGGUNAAN : Kualiti, kuantiti membeli di bulan Ramadan

Oleh :  ARIF ATAN

BARU-BARU ini gempar apabila terdapat beberapa sandwich berisi jarum dalam tiga buah pesawat Delta Air Lines dari Amsterdam menuju ke Seattle, Atlanta dan Minneapolis. Berita tentang tahap keselamatan makanan dalam syarikat penerbangan mungkin kes terpencil.

Lazim yang kita dengar adalah keracunan makanan seperti dalam musim bulan Ramadan sekarang ini. Ketahuilah bahawa tidak semua makanan yang nampak sedap di bazar Ramadan itu selamat dimakan.

Kuasa membeli yang tinggi dimiliki oleh umat Islam sepanjang bulan puasa ini patut digunakan secara berpada-pada dan berhemah.

Kita sebenarnya terdedah kepada ancaman keselamatan dan kesihatan dalam makanan yang diambil akibat sikap sebahagian peniaga makanan yang tidak menitikberatkan soal kebersihan apatah lagi kesucian dalam penyediaan makanan.

Oleh itu, sebagai pengguna kita wajar berwaspada sebelum membeli. Pastikan juadah berbuka atau mungkin untuk bersahur yang diperoleh tidak memudaratkan buat jangka pendek mahupun jangka panjang. Soal bagaimana makanan itu disediakan mungkin di luar kemampuan kita untuk menilainya sama ada bersih dan selamat dimakan.

Itulah sebabnya, kita perlu peka dan memanfaatkan segala pancaindera yang ada semasa makanan itu terletak di atas meja jualan.

Sebelum membeli pastikan penjualnya berpakaian bersih dan lebih baik jika berapron. Perhatikan juga cara mereka mengendalikan makanan yang dipesan atau dipilih oleh pelanggan sebelum ini.

Jika penjual mengambil makanan yang ditunjuk tanpa memakai sarung plastik atau menggunakan penyepit ditambah dengan kukunya yang panjang eloklah beredar ke gerai lain.

Usah juga terlalu mudah menghulurkan wang tanpa melihat keadaan fizikal makanan termasuk baunya terlebih dahulu.

Lebih elok jua memilih makanan yang masih dalam keadaan panas. Bukan suatu yang menghairankan apabila ada sesetengah peniaga memasak sesuatu makanan itu banyak kali atau terlalu awal seterusnya meningkatkan risiko makanan cepat basi.

Dalam masa yang  sama, pengguna yang berkualiti dalam membeli juga tetap mematuhi amalan pemakanan yang sihat dengan tidak mengambil makanan yang banyak minyak atau lemak dalam sajian berbuka mereka.

Selain itu, faktor kuantiti makanan yang dibeli untuk berbuka puasa juga patut diberi keutamaan. Umat Islam usah rambang mata dengan lambakan makanan yang terhidang di sepanjang bazar Ramadan sehingga membeli tidak cukup tangan.

Walhal, dalam bulan puasa perut kita masih lagi tetap satu tidak bertambah. Jadi, mengapa membeli seperti untuk makan sebulan?

Berjimat dan membeli seadanya adalah contoh pengguna bijak dalam menggunakan kuasa beli yang ada.

Malah, itu jugalah yang dituntut dalam semangat bulan Ramadan yang mahu mendidik kita menjauhi pembaziran.

Jelas, bulan Ramadan mendidik kita untuk menjadi pengguna yang menekankan aspek kualiti dan kuantiti dalam berbelanja bukannya hanya menggangap bulan puasa itu "syurga" makanan semata-mata.

Sumber : http : //www.utusan.com.my/

ISU PENDIDIKAN : Banyak keburukan bawa telefon bimbit ke sekolah

Oleh : Anwar patho Rohman

 

Kebenaran guna gajet tak bantu tingkat mutu pendidikan, undang banyak masalah

Tahun depan, tidak mustahil poster bertulis, “Sila matikan telefon bimbit atau gajet anda ketika guru sedang mengajar” akan ditampal di bilik darjah. Di kawasan sekolah pula, poster bertulis “Penggunaan telefon bimbit atau gajet dibenarkan sebelum dan selepas waktu sekolah atau pada masa rehat saja,” mungkin akan ditampal di papan kenyataan dan setiap koridor.

Poster berkenaan ditampal bertujuan mendisiplin murid sekolah, selain memastikan mereka mematuhi syarat ditetapkan Kementerian Pelajaran susulan murid dibenarkan membawa telefon bimbit atau gajet komunikasi ke sekolah pada 2013.

Bagaimanapun, kebenaran itu hanya akan menjadi kenyataan selepas undang-undang dan peraturan di bawah Akta Pendidikan 1996 dipinda, menurut Timbalan Menteri Pelajaran, Datuk Dr Wee Ka Siong.

Pindaan itu perlu bagi menggalakkan pendidik dan pelajar menggunakan teknologi komunikasi dan maklumat (ICT) pada abad ke-21 dan selaras langkah untuk melaksanakan pengajaran maya dan program ‘1Bestari’ di seluruh negara.

Bagaimanapun, keputusan Kementerian Pelajaran itu nampaknya mengundang kontroversi dan polemik kerana banyak pihak, khasnya ibu bapa termasuk guru menentangnya.

Tiada alasan kukuh dikemukakan, namun secara umumnya, ibu bapa dan pihak sekolah menganggap kebebasan itu hanya membawa lebih banyak keburukan berbanding kebaikan sama ada kepada murid, guru dan ibu bapa.

Pada masa sama, guru, masyarakat dan ibu bapa berpendapat, penggunaan telefon bimbit oleh pelajar di sekolah tidak akan membantu meningkatkan mutu pendidikan, sebaliknya menyumbang kepada masalah disiplin di sekolah seperti kemungkinan berlaku kes kecurian telefon bimbit atau gajet dibawa anak mereka.

Di samping itu, ibu bapa dan guru bimbang jika murid dibenarkan membawa serta menggunakan telefon bimbit, mereka akan menjadi leka untuk belajar kerana asyik ‘mengulit’ tanpa henti telefon bimbit dan gajet masing-masing.

Walaupun kebenaran membawa telefon bimbit dan gajet seperti tablet itu bersyarat, namun ibu bapa menganggap keputusan itu masih kurang relevan dan membebankan.

Umum mengetahui, sejarah melarang murid membawa dan menggunakan telefon bimbit ke sekolah dikuatkuasakan sejak 13 Mei 1997.

Walaupun Kementerian Pelajaran membenarkan murid membawa telefon bimbit ke sekolah secara bersyarat menerusi satu pekeliling bertarikh 23 Disember 2005, namun ia ditarik balik oleh Menteri Pelajaran ketika itu, Datuk Seri Hishammuddin Hussein pada 19 Januari 2006 atau 28 hari selepas pekeliling itu dikeluarkan.

Kini, cadangan membenarkan murid membawa telefon bimbit dan gajet ke sekolah disuarakan sekali lagi dan maklum balas awal yang diterima menunjukkan majoriti guru tidak bersetuju kerana keperluan pelajar untuk membawa telefon bimbit ke sekolah amat sedikit dan tidak mewakili suara majoriti.

Tambahan pula, jika diteliti, telefon bimbit yang dijual di pasaran kini ialah jenis telefon pintar iaitu mempunyai ciri-ciri dan aplikasi canggih yang memudahkan sesiapa saja melayari internet, bersembang dalam laman sosial, mengambil gambar, merakam video dan suara tanpa had batasan.

Dari sudut positif, penggunaannya dapat membantu mengembangkan minda dan kreativiti murid di sekolah khasnya untuk mencari maklumat, namun ia juga mampu mencetuskan lebih banyak isu disiplin kerana besar kemungkinan murid menyalahgunakannya untuk tujuan tidak bermoral.

Memang diakui, telefon bimbit dan gajet seperti tablet sudah menjadi fenomena serta keperluan dalam kehidupan kita sehari-hari, namun adakah ia berupaya mendorong murid di sekolah menggunakannya secara bijak dan terkawal apabila dibawa ke sekolah.

Sumber : http : //www.bharian.com.my/