KANAK-KANAK dan remaja amat meminati penggunaan internet hingga muncul pula isu ketagihan kepada fantasi siber atau khayalan siber. Dengan wujud kemudahan internet ia memberi banyak faedah kepada kanak-kanak dan remaja menimba ilmu di samping berkomunikasi sesama mereka seperti di laman web sosial atau di ruang sembang.
Apabila para murid dan pelajar ditanya sebab menggemari permainan komputer, hampir semua menjawab itulah cara terbaik untuk mengatasi perasaan bosan dan tekanan. Ada juga yang berkata daripada terlibat dengan penagihan dadah, mereka lebih suka kepada ketagihan bermain komputer di kafe siber.
Ini adalah kenyataan pada hari ini, semakin ramai golongan muda menjadi ketagih kepada kafe siber. Tidak apa yang salah untuk bermain komputer pada waktu rehat tetapi perlu dilakukan dengan sikap yang bersederhana. .
Paling tidak diingini berlaku ialah apabila ketagihan untuk bermain komputer membawa kepada gejala perjudian dan inilah punca kepada banyak gejala buruk. Mesin perjudian atau elektronik mesti tidak dibenar digunakan oleh remaja.
Sungguhpun kita tidak menentang kewujudan kafe siber, peraturan-peraturan berkaitan dengan pengawalannya, terutamanya ke atas lokasi operasi kafe siber dan penguatkuasaan mesti diperketatkan dalam memastikan gejala sosial dapat dielakkan.
Pernah berlaku kes murid dalam pakaian seragam sekolah berada dalam kafe siber. Ini adalah melanggar peraturan secara terang-terangan dan pengusaha berkenaan jelas tidak mematuhi peraturan dan undang-undang.
Kemunculan kafe siber seperti cendawan tumbuh selepas hujan di seluruh negara dan pihak berkuasa tempatan yang mengeluarkan lesen kepada pengusaha-pengusaha tidak berupaya memantau implikasi sosial yang timbul daripada operasi kafe sifer.
Untuk berharap supaya pengusaha kafe siber lebih beretika dan mematuhi undang-undang bagi mencegah mereka yang berumur 18 tahun daripada menjadi pengunjung kafe siber adalah agak mustahil, apabila mengambil kira kepentingan perniagaan dan keuntungan mereka.
Semua pihak berkuasa tempatan harus memastikan pengusaha-pengusaha kafe siber mematuhi syarat-syarat pelesenan seperti beroperasi dalam tempoh masa yang sewajarnya dan tidak membenarkan masuk mereka yang di bawah umur.
Kafe siber tidak seharusnya berada di lokasi yang berdekatan dengan sekolah dan institusi pendidikan.
Sementara kita menyambut baik era atau zaman teknologi maklumat, kita mesti juga memastikan bahawa generasi muda sentiasa dilindungi daripada sebarang pengaruh negatif yang dibawa oleh teknologi maklumat ini.
Ketika kita perlu melahirkan pekerja-pekerja yang bijak berkemahiran dengan komputer dalam zaman IT ini, ia perlu dijayakan tanpa mengorbankan atau mengetepikan kehendak-kehendak kepentingan nilai-nilai moral dan mulia.
Dengan kemunculan maklumat tanpa sempadan, penekanan perlu diberi bagi meningkatkan nilai-nilai moral dalam pendidikan supaya mencegah daripada berlakunya kejadian jenayah komputer.
TAN SRI LEE LAM THYE ialah Naib Pengerusi Yayasan Pencegahan Jenayah Malaysia (MCPF)Sumber : http : //www.utusan.com.my/