Rabu, 12 Februari 2014

ISU KEIBUBAPAAN : Bolehkah merotan anak?


KES pasangan Malaysia di Sweden yang ditahan kerana disyaki mendera anak kerana tidak solat telah menjadi berita besar. Pasangan tersebut masih ditahan di sana walaupun anak-anak mereka telah berjaya dibawa pulang. Banyak perbincangan telah dibuat mengenai isu ini.

Ramai dalam kalangan masyarakat tidak selesa dengan kewujudan undang-undang yang ada di Sweden, di mana ibu bapa hilang hak mendisiplinkan anak-anak dan boleh dikenakan tindakan undang-undang.

Sebenarnya, Malaysia juga sudah lama menguatkuasakan Akta Kanak-Kanak 2001 dan memasukkan pelbagai peruntukan undang-undang untuk melindungi kanak-kanak.

Di Malaysia, jika ibu bapa atau penjaga mendera anak-anak, mereka tetap akan ditahan polis dan dikenakan tindakan undang-undang yang boleh membawa hukuman denda dan penjara (rujuk seksyen 31).

Di Malaysia juga Pegawai Pelindung boleh menyelamatkan kanak-kanak jika mereka memerlukan pemeliharaan dan perlindungan seperti yang diperuntukan oleh seksyen 31 iaitu: (a) kemungkinan dicederakan, ibu bapa abai, cuai, tidak layak, buang anak, atau kanak-kanak membahayakan diri sendiri atau ibu bapa bertelingkah dan sebagainya.

Jika dilihat, terlalu banyak kategori yang membolehkan Pegawai Pelindung bertindak menyelamatkan kanak-kanak dan meletakkan mereka di rumah ibu bapa pelihara atau foster (ibu-bapa angkat).

Namun persoalan yang ingin saya bincangkan ialah sejauh mana ibu bapa boleh merotan anak-anak mereka jika enggan solat?

Sebenarnya kontroversi memukul dalam Islam sering disebut dalam hal memukul isteri berlandaskan ayat al-Quran. (rujuk al-Nisa : 34).

Kebanyakan orang beranggapan ayat ini lesen untuk memukul isteri sedangkan Islam adalah agama yang mengutamakan kasih sayang.

Semasa membincangkan Akta Keganasan Rumah Tangga 1994, isu pukul isteri ditimbulkan kerana bilangan kes tertinggi datang daripada orang Islam.

Samalah juga dengan merotan atau mendera anak. Jika dilihat data kes, bilangan tertinggi ialah daripada keluarga Islam. Ini memberi gambaran bahawa Islam itu mendidik anak dengan keganasan supaya anak takut dan berdisiplin.

Islam adalah agama yang mementingkan kasih sayang. Daripada segi merotan anak, dalil dalam sebuah hadis Nabi SAW: Ajarilah anakmu untuk menunaikan solat ketika usianya tujuh tahun dan pukullah mereka sekiranya sudah berusia 10 tahun dan pisahkanlah tempat tidur mereka (antara lelaki dan perempuan).

Ibnu Qudamah berpendapat hukum sebatan terhadap kanak-kanak merupakan suatu hukuman pemulihan yang disyariatkan untuk melatih kanak-kanak melakukan sesuatu kewajipan seperti solat. Para juri bersepakat yang kanak-kanak boleh dikenakan sebatan yang ringan untuk tujuan pendidikan dan wajib bagi bapa atau datuk melaksanakannya. Hanya kanak-kanak yang berusia lebih 10 tahun boleh dikenakan hukuman sebatan ringan.

Namun, terdapat hadis yang menunjukan bahawa Nabi SAW tidak suka kepada orang yang menghukum kanak-kanak secara fizikal.

Dalam sebuah hadis Abu Masaud mengatakan: Aku telah memukul seorang hamba kanak-kanak lelaki dengan rotan dan aku mendengar suatu suara di belakangku. Ketahuilah wahai Abu Masâud. Tetapi aku tidak tahu bahawa suara itu bernada kemarahan. Ketika suara itu menghampiri, dia adalah Rasulullah. Maka, baginda pun bersabda: Ketahuilah wahai Abu Masâud. Aku pun menjatuhkan rotan daripada tanganku dan Rasulullah bersabda: Ketahuilah wahai Abu Masâud, bahawa Allah telah menetapkan atas kamu tanggungjawab terhadap hamba lelaki ini. Maka, aku berkata, Aku tidak akan memukul hamba lagi selepas itu selamanya. (Sahih Muslim)

Hadis Ibnu Abbas meriwayatkan bahawa bahawa Rasulullah SAW bersabda: Gantungkanlah rotan sehingga rotan itu dapat dilihat oleh ahli keluarga, sesungguhnya itu boleh mendidik mereka.

Al-Manawi, ketika membincangkan maksud hadis ini berkata: Rotan tersebut adalah pendorong kepada seseorang untuk beradab dan berakhlak dengan akhlak mulia dan nilai-nilai murni yang kebanyakan jiwa yang keras menanggung kesusahan yang berat untuk melaksanakannya.

Pandangan al-Manawi ini membuktikan bahawa rotan secara simbolik, tanpa perlu digunakan boleh memberikan kesan kepada tingkah laku seseorang, terutamanya kanak-kanak. Jika dilihat daripada pandangan di atas, ibu bapa mempunyai kewajipan mendidik dengan ilmu agama terlebih dahulu sebelum dididik dengan perkara ilmiah yang lain.

 Sumber : http : //www.utusan.com.my/

ISU PENDIDIKAN : Kaji PBS secara menyeluruh


Oleh :  Magendran Rajagopal dan Suhaila Shahrul Annuar

Putrajaya : Kerajaan memutuskan untuk mengkaji semula secara menyeluruh Pentaksiran Berasaskan Sekolah (PBS) yang dilaksanakan pada 2012 berikutan pelbagai aduan daripada guru.

Timbalan Perdana Menteri, Tan Sri Muhyiddin Yassin, berkata ia bagi membolehkan Kementerian Pendidikan mengenal pasti rumusan melaksanakan PBS secara lebih berkesan.

Sebelum ini guru mengadu mengenai kesukaran memasukkan maklumat ke dalam pangkalan data dan kita menangguhkan pelaksanaan aspek itu sehingga 1 April, tetapi proses PBS diteruskan.

Kita akan teliti perkara ini dan adakan mesyuarat selepas ini. Kalau fikir perlu dan sesuai, kita tangguhkan seketika sehingga sistem ini dilihat kemas serta boleh beroperasi secara lancar, kita akan putuskan (kemudian).

Sejak memperkenalkan PBS, kita terima pelbagai pandangan daripada guru yang meminta kerajaan teliti semasak-masaknya kaedah terbabit, katanya pada sidang media semalam.

Terdahulu, beliau yang juga Menteri Pendidikan, mengadakan perjumpaan lebih sejam dengan pengetua dan guru Sekolah Menengah Kebangsaan (SMK) Presint 8(1) bagi mendengar sendiri masalah mereka berkaitan pelaksanaan PBS.

PBS dilaksana berdasarkan empat komponen iaitu Pentaksiran Pusat (PP), Pentaksiran Sekolah (PS), Pentaksiran Aktiviti Jasmani, Sukan dan Kokurikulum (PAJSK) serta Pentaksiran Psikometrik (PPsi).

Dengar pandangan guru

Muhyiddin berkata, sesi itu bagi membolehkan beliau mengetahui lebih dekat pandangan guru, selain cabaran yang mereka hadapi dari segi pelaksanaan di samping kesan pelaksanaan terhadap pelajar serta penerimaan ibu bapa terhadap PBS.

Rumusannya, kalau PBS hendak dilaksanakan, kita mesti pastikan segala yang diperlukan, sama ada dari segi sistem infrastruktur, latihan dan perkara lain benar-benar difahami dan dapat beroperasi secara cekap.

Itulah sebabnya saya memutuskan kita tangguh sementara aspek memasukkan maklumat berkaitan pelajar kerana sistem pelayan (server), selain rangkaian perhubungan dan penggunaan alat merekodkan prestasi serta pencapaian pelajar tak dapat dilaksana dengan baik.

Justeru, ada keperluan untuk kita meneliti lebih lanjut. Saya minta pengalaman SMK Presint 8 (1) dijadikan bahan kajian dan minta kerjasama pengetua, selain guru untuk meneliti serta membentang lebih lanjut apa yang mereka alami selama ini untuk diperhalusi oleh kementerian, katanya.

Sumber : http : //www.bharian.com.my/

ISU BAHASA : Satu Bahasa, Satu Bangsa, Satu Negara!


Oleh : Zaini Hassan

SEMALAM saya dan sahabat saya makan tengah hari bersama seorang tokoh ekonomi negara, Dr. Rais Saniman.

Kami bertiga sering bertemu, di tempat yang sama di sebuah restoran di Damansara. Dr. Rais ialah penggubal Dasar Ekonomi Baru (DEB) negara.

Walaupun berkahwin dengan seorang wanita Scandinavia, wanita itu lebih Melayu daripada Melayu. Isterinya sering mengadu kepada Rais “bila lagi orang Melayu mahu sedar!"

Dalam banyak hal dan pada hakikatnya, orang Melayu semakin ketinggalan dalam serba-serbi.

Tiba-tiba Dr. Rais, yang berusia sekitar 70-an tetapi masih boleh bermain golf 18 lubang, tersentak. Apa sudah jadi dengan dasar pendidikan kita?

“Jika sebaik manapun ekonomi yang kita bina untuk mengurangkan jurang ketidaksamaan (inequality), tetapi sistem pendidikan kita masih cacamarba, seorang murid ke sana, seorang ke sini - maka habislah...tiada makna dasar itu," katanya.

Lalu kawan saya itu, seorang yang hebat dalam industri minyak dan gas menyampuk “pendidikan kita sekarang ada tiga cabang iaitu Melayu, Cina dan India..."

Walaupun seantero dunia tahu sistem pendidikan kita ada tiga cabang yang bezanya antara langit dengan bumi, tapi kekecewaan di hati kawan saya itu tidak dapat dibendung.

Kawan saya itu, kalau dilihat daripada kedudukannya yang cukup mewah, sepatutnya sudah tidak peduli dengan semua itu. Tetapi dia sayangkan negara ini. Dia dilahirkan hasil dasar ekonomi baru negara.

Dr. Rais mencelah dan bercerita: "“Saya berada di sebuah hospital di Singapura bersama isteri satu hari. Tiba-tiba terdengar beberapa orang berada di belakang saya bertengkar. Mereka bertengkar dalam bahasa Jawa. Saya toleh ke belakang dan melihat beberapa orang Cina dari Indonesia."

“Saya tersenyum kerana beranggapan mereka ialah orang Jawa jati."

Rakan saya sampuk, itu adalah hasil asimilasi kaum yang berjaya membentuk Bangsa Indonesia. Saya bersetuju.

Selesai makan tengah hari saya menerima satu mesej melalui Whatsapp, ke satu link portal berita propembangkang, Malaysia Insider.

Baca (http://www.themalaysianinsider.com/mobile/malaysia/article/interfaith-forum-blames education-system-national-schools-for-racial-polari#sthash.VOKnv36B.dpuf)

Saya amat terkejut membacanya. Tajuknya dalam bahasa Inggeris berbunyi: "“Interfaith forum blames education system, national schools for racial polarisation."

Dalam bahasa Melayu bermaksud: Forum antara-agama menyalahkan sistem pendidikan, sekolah kebangsaan punca jurang antara kaum.

Saya termenung seketika. Termenung kerana pihak-pihak itu tidak habis-habis mahu menyalahkan pihak arus perdana. Namun, saya bersetuju juga bahawa memang wujud polarisasi kaum, tapi siapa puncanya?

Sebelum saya ulas tulisan itu, biar saya petik dan terjemah apa yang ditulis. Forum itu diadakan di Kuala Lumpur bersempena Minggu Harmoni Antara-Agama Sedunia pada 6 Februari lalu.

Petikan daripada Malaysia Insider:

Sekolah-sekolah kebangsaan adalah pusat pembiakan (breeding ground) polarisasi kaum (jurang antara-kaum) dan sistem pelajaran adalah punca kepada masalah di negara ini sekarang.

Pengerusi Kumpulan Bertindak Ibu Bapa untuk Pelajaran (PAGE), Datin Noor Azimah Abdul Rahim berkata kepada hadirin di forum bertajuk “Dialog untuk harmoni", semuanya adalah kerana wujudnya ketuanan Melayu di sekolah-sekolah sekarang.

PAGE adalah antara 40 pertubuhan awam dan NGO yang hadir di forum anjuran Global Movement of Moderates (GMM) dan Promotion of Human Rights (Proham).

“Satu-satunya penyelesaian ialah mengembalikan semula kegemilangan sekolah kebangsaan, iaitu kita perlu lebih banyak matapelajaran Inggeris, sekolah kebangsaan sekarang ialah sekolah Melayu dan tidak lebih daripada itu," kata Noor Azimah.

Dia berkata, beberapa kumpulan Islam yang dibiayai oleh Putrajaya juga menyumbang kepada masalah.

Pengarah Eksekutif Sisters in Islam, Rayna Osman juga berkata, dia terkejut mendengar seorang ustazah memberitahu murid-muridnya mereka tidak boleh berkawan dengan bukan Islam kerana “mereka bukan macam kita, kerana kita adalah umat yang hebat".

“Saya merasa mual kerana ia bukan pelajaran yang saya terima 30 tahun dahulu," kata Rayna.

Ulasan saya: Saya bersetuju dengan semua itu. Tetapi jika mahu disalahkan sekolah kebangsaan sebagai breeding ground atau tempat pembiakan kepada masalah antara-kaum, ia tidak boleh diterima juga.

Malaysia adalah satu-satu negara di dunia yang fana ini mempunyai tiga sistem pelajaran yang berjalan secara serentak. Itu tidak kira lagi kepada sistem Inggeris di sekolah-sekolah swasta.

Di Indonesia, hanya satu sistem pendidikan nasional, begitu juga di Singapura, Thailand, Filipina, China, India dan tidak perlu disebutlah di Amerika Syarikat, United Kingdom atau di Eropah.

Saya mahu bertanya dengan Datin Noor Azimah itu mengapa beliau tidak membangkitkan soal ini? Saya tidak pasti adakah editor Malaysia Insider telah membuat self-censorship (suntingan) dalam bab ini, tetapi sepatutnya itulah masalahnya.

Sekolah kebangsaan wajib menjadi sebagai sistem pendidikan nasional yang mutlak dan tunggal, jika kita mahu melihat wujud 1Malaysia atau 1Bangsa Malaysia yang sebenar.

Sebelum Pelan Pembangunan Pendidikan Malaysia 2013 - 2025 diumumkan, saya berdoa supaya dasar itu akan menyebabkan sistem pelajaran kita menjadi tunggal.

Namun, apabila ia diumumkan saya cukup sedih. Sebaliknya sistem sekolah vernakular Cina dan Tamil akan terus kekal “selagi ada bulan dan bintang".

Saya merasakan selagi ada aliran-aliran vernakular itu maka polarisasi kaum akan terus kekal sehingga pasca 2025.

Kita memerlukan satu atau dua generasi untuk melahirkan 1Bangsa Malaysia ala Indonesia atau Thailand mahupun Amerika Syarikat.

Kepada Datin Noor Azimah, tidak banggakah kita apabila Jepun, dengan penduduk satu bangsanya, amat berjaya menggunakan bahasa Jepunnya dalam memajukan teknologi dan industrialisasinya. Begitu juga kepesatan negara China sekarang yang hanya bertutur dalam bahasa mereka.

Kita kagum menggunakan kereta VW, Audi, Mercedes-Benz, BMW dan Porsche buatan Jerman yang amat bangga dengan bahasa Jermannya. Atau rakyat Perancis yang bercakap Perancis berjaya mengeluarkan pesawat Airbus, dan kereta-kereta Bugatti, Citroën, Renault, Peugeot?

Semua pihak setuju bahawa bahasa itu adalah alat penyatuan kaum. Bahasa Jiwa Bangsa.

Jika melihatkan apa yang berlaku di negara kita sekarang, masanya untuk merapatkan jurang polarisasi itu amat-amat jauh lagi.

Oleh itu, semua rakyat Malaysia wajib bersetuju dengan kempen : Satu Sekolah Untuk Semua. Satu Bahasa, Satu Bangsa, Satu Negara!

Sumber : http : //www.utusan.com.my/