Oleh Ruhaiza Rusmin
ruhaizarusmin@hmetro.com.my
ANTARA hala tuju utama dunia pendidikan moden ialah
pengiktirafan pengantarabangsaan yang dianggap berprestij bagi sesebuah
institusi.
Berjaya meletakkan nama di persada antarabangsa ibarat satu
kemenangan mutlak institusi dalam merencanakan agenda dirancang di peringkat
global.
Bagaimanapun, cabaran memperoleh pengiktirafan itu bukan
mudah atau hanya bermodalkan ‘air liur’, sebaliknya perlu melalui kesukaran dan
kerja keras.
Persoalannya, mengapakah perjuangan demi mencapai tahap
pengantarabangsaan itu satu ‘penyeksaan’ sedangkan penghormatan bakal diterima
cukup gah?
Presiden Management and Science University (MSU), Profesor
Datuk Wira Dr Mohd Shukri Ab Yajid berkata, pengantarabangsaan bukan sekadar
memastikan sesebuah institusi mampu mencapai standard ditetapkan, malah perlu
memastikan nilai budaya serta penerapan ilmu berada dalam garisan diterima
masyarakat.
Menurutnya, skop pengantarabangsaan yang luas perlu dihayati
dengan tepat dan teliti kerana sasaran memenuhi piawaian ditetapkan tinggi,
penuh liku serta memerlukan pengorbanan.
“Hakikatnya, ramai melihat pengantarabangsaan institusi
sebagai satu keutamaan masa kini yang mesti ada, perlu dilakukan serta perlu
dicapai.
“Diakui, semua mahu mencapai tahap itu dan tidak salah
berusaha untuknya. Ia satu persaingan dan pencapaian sihat bagi memajukan lagi
industri pendidikan.
“Namun jangan lupa, pengantarabangsaan juga satu tanda
komitmen dan tanggungjawab yang perlu dilaksanakan dengan penuh dedikasi. Bukan
calang-calang usaha diperlukan untuk mencapai status itu kerana banyak aspek
perlu diperkukuh, diperbaiki dan mungkin dikorbankan untuk berada pada tahap
antarabangsa,” katanya.
Tidak salah juga, katanya, jika ingin membina harapan
menjadi yang terbaik kerana proses globalisasi masa kini mahukan rentasan ilmu
tanpa sempadan.
“Jika tidak, kita akan ketinggalan jauh dengan ilmu,
pemikiran, teknologi serta kemajuan yang tidak berkembang,” katanya.
Isu pengantarabangsaan kini menjadi antara mandat utama
dunia pendidikan tinggi negara, namun keterujaan mencapainya kadangkala
menimbulkan konflik sampingan institusi juga masyarakat.
Apatah lagi jika kedudukan institusi yang dulunya pernah
tersenarai, namun akhirnya tersingkir bukan saja boleh menyebabkan reputasi
tercalar, malah menimbulkan pertikaian mengenai tahap kewibawaan juga imej yang
disandang.
Namun, beliau berpendapat, masyarakat tidak perlu bersikap
terlalu obses dan mengambil berat mengenai senarai kedudukan jatuh bangun
universiti kerana dikhuatiri boleh menggugat proses menuntut ilmu yang lebih
utama.
Malah, kritikan berlebihan dikhuatiri boleh menjatuhkan nama
baik serta reputasi institusi yang selama ini besar sumbangannya kepada
masyarakat tempatan.
“Senarai kedudukan penting bagi memberi gambaran reputasi
sesebuah institusi, namun biarlah rasional. Kritikan mahupun sikap mendesak
keterlaluan boleh mencetuskan konflik lain pula.
“Kepentingan utama ialah kita mahu memberi kepercayaan
terhadap institusi pendidikan tinggi di negara ini untuk terus komited dan
fokus melaksanakan transformasi pendidikan.
“Pengantarabangsaan hanya sekadar taraf, namun ia tidak
boleh menggugat nilai dan fungsi utama iaitu menjana pembangunan ilmu di kalangan
masyarakat,” katanya.
Malangnya segelintir pihak menganggap kedudukan dalam
senarai penarafan utama dunia sebagai keutamaan yang perlu dikejar dan
diperoleh.
“Saya akui setiap pengiktirafan bertaraf antarabangsa boleh
menaikkan imej institusi namun pada masa sama, kita perlu rasional. Jangan
keterlaluan membandingkan nilai keupayaan institusi kita dengan negara luar.
“Sama ada tersenarai atau tidak, keutamaan yang perlu
ditekankan ialah jangan lupa tanggungjawab hakiki institusi sebagai pusat
pengembangan ilmu.
“Kita mahu mendidik dan mengembangkan ilmu, bukan mengejar
tahap kedudukan semata-mata. Itu sudah lari daripada konsep sebenar dunia
pendidikan,” katanya tidak menafikan pengantarabangsaan juga satu kredit kepaa
institusi dalam membina nama di persada dunia pendidikan global.
“Siapa yang tidak mahu pengiktirafan? Ia satu cara paling
berkesan memperkukuhkan nama di persada dunia industri pendidikan moden.
“Bagaimanapun, ia bukan sekadar mahu menempa nama
semata-mata, malah memerlukan satu perjalanan panjang bagi memastikan proses
penggemblengan ilmu tidak terhenti.
“Selain memastikan aset utama iaitu pelajar masih tetap
selari di landasan betul kerana mereka inilah aset paling berharga yang perlu
dijaga sebaiknya,” katanya.
Bagi MSU pula, beliau menggariskan empat cara menjana proses
pengantarabangsaan institusi iaitu melalui program ditawarkan, pelajar
antarabangsa, fakulti serta tenaga pengajar serta kerjasama dengan institusi
luar negara.
“Pengantarabangsaan MSU merangkumi semua aspek yang
digabungkan secara menyeluruh dengan satu tujuan iaitu meneroka konsep
pendidikan terkini seiring globalisasi.
“Kepentingan MSU ialah pendidikan yang mampu melahirkan aset
serta keupayaan pelajar dalam semua bidang. Justeru, apa yang dilaksanakan
mestilah mempunyai kualiti yang mampu memperoleh pengiktirafan,” katanya.
Beliau berkata, apa yang dilakukan itu menjadi kayu pengukur
serta timbang tara MSU dalam melaksanakan misi pengantarabangsaan dengan setiap
aspek dilaksanakan juga menuju ke arah pengukuhan jenama.
“Sejak 30 tahun penubuhan yang hanya bermula sebagai sebuah
kolej, kami sentiasa menetapkan matlamat untuk menjadi yang terbaik di kalangan
terbaik.
“Bagaimanapun, ia bukan mudah kerana perlu merentasi
pelbagai halangan. Namun, pengiktirafan sama ada tempatan mahupun antarabangsa
menjadi bukti komitmen kami memberi pendidikan terbaik kepada semua lapisan
masyarakat,” katanya.
Lebih membanggakan, apabila MSU diiktiraf Tier 5 kategori
cemerlang dalam Sistem Penarafan Institusi Pengajian Tinggi (SETARA) 2009.
Mengulas sikap masyarakat yang hanya memandang pengiktirafan
daripada badan luar semata-mata, beliau berharap ia mampu diubah kerana
sebarang pengiktirafan sama ada antarabangsa atau tempatan, semuanya menjana
kepada satu matlamat iaitu menjadikan proses pengembangan ilmu berada pada
tahap terbaik.
“Masyarakat ada pandangan masing masing, namun biarlah
positif agar institusi dapat melaksanakan tanggungjawabnya dengan lebih fokus.
“Apa jua pengiktirafan sama ada besar atau kecil, dalam atau
luar negara dan sebagainya hanyalah menjadi langkah pertama untuk institusi
bergerak lebih maju.
“Anggaplah pengiktirafan itu sebagai satu dorongan semangat
selain memperbaiki kekurangan. Yang penting bagaimana institusi mahu terus
merealisasikan budaya ilmu sebagai tanggungjawab utama,” katanya.
Sumber : http : //www.hmetro.com.my/
Tiada ulasan:
Catat Ulasan