 |
| Umat Islam akhir zaman ibarat buih di lautan |
SEBUAH klip video bertajuk
Islamization of Europe yang dihasilkan oleh individu yang menamakan dirinya
Friend of Muslim (FoM) menimbulkan pelbagai reaksi mereka yang menontonnya.
Klip video sepanjang tujuh minit dan ditonton lebih 10 juta orang itu
menghuraikan perubahan drastik demografi umat Islam di Eropah sebagai ancaman
terbesar terhadap kebudayaan Barat.
FoM memberi amaran bahawa kadar
purata tertentu bagi kelahiran bayi dalam sesebuah keluarga perlu dipastikan
demi menjamin kelangsungan sesuatu kebudayaan.
Menurut FoM, kadar purata
kelahiran bayi atau kesuburan pada 2007 bagi Kesatuan Eropah ialah 1.38%
berbanding kadar kelahiran bagi keluarga Muslim yang amat tinggi, iaitu 8.1%.
FoM turut mengemukakan pendedahan
yang membimbangkan masyarakat Eropah bahawa 50 peratus daripada bayi yang
dilahirkan di Belanda merupakan Muslim dan dalam tempoh 15 tahun, sebahagian
penduduk negara itu merupakan umat Islam. Seterusnya bagi Perancis, pada 2027,
satu daripada lima orang Perancis ialah Muslim dan dalam tempoh 39 tahun,
negara tersebut akan menjadi sebuah Republik Islam.
Perubahan demografi dunia ini
dikatakan disumbang oleh penghijrahan umat Islam secara besar-besaran ke Eropah
dalam tempoh beberapa dekad. Meskipun dipertikaikan dari segi kesahihan fakta
dan sumber rujukannya, namun hakikatnya klip video itu menimbulkan kebimbangan
tertentu dalam kalangan masyarakat Barat.
Hal sedemikian memenuhi matlamat
penerbitannya, iaitu mengejutkan mereka yang masih belum menyedari perubahan
yang sedang melanda. Fakta yang dikemukakan barangkali terlalu
"mengejutkan" untuk dipercayai, namun jumlah umat Islam yang
berhijrah ke negara-negara Eropah sememangnya besar dan mencatat peningkatan
dari semasa ke semasa.
Tidak dinafikan peningkatan
jumlah umat Islam di seluruh dunia menyuntik rasa gembira kerana dalam situasi
tertentu, bilangan yang besar membolehkan kekuatan dibina. Namun keadaan itu
tidak berlaku terhadap umat Islam kini.
Kuantiti atau jumlah yang besar
seolah-olah tidak memberi sebarang makna. Kuantiti tanpa kualiti hanyalah
seperti sekujur jasad tanpa roh. Sebahagian besar umat Islam telah kehilangan
nilai-nilai akhlak luhur dalam kehidupan mereka dan tindak-tanduk mereka yang
bertentangan dengan ajaran Islam, sekali gus mencemarkan nama baik agama
mereka.
Sama ada disedari atau tidak,
segala bentuk penghinaan yang dilontarkan musuh-musuh Islam terhadap agama
Islam yang kerap kalinya mengundang kemarahan luar biasa mereka, hakikatnya
turut berpunca daripada mereka sendiri.
Daripada kemiskinan, kemunduran,
dan buta huruf, perpecahan dan percakaran sesama sendiri hatta dalam persoalan
kepentingan bersama, peperangan saudara, penyalahgunaan kuasa dan penyelewengan
sumber khazanah serta kekayaan negara, penindasan terhadap rakyat, sehinggalah
pembabitan dalam salah laku dan jenayah, serta tidak prihatin akan kebersihan
dan menepati masa, semuanya mencorakkan warna yang suram pada wajah Islam.
Dalam keadaan sebegini, bagaimana
mungkin mereka dapat memimpin dunia, apatah lagi membina peradaban sebagaimana
yang dilaksanakan oleh generasi sebelum mereka? Sebaliknya yang pasti berlaku
ialah mereka pula yang menjadi sasaran penguasaan dan penindasan pihak musuh.
Ini sebagaimana diungkap dalam
Hadis daripada Thauban yang bermaksud, "Rasulullah SAW bersabda:
"Akan tiba masanya umat (bangsa) lain mengajak antara satu sama lain untuk
membinasakan kamu (umat Islam) sebagaimana orang mempelawa antara satu sama
lain kepada dulang makanan yang besar (menjamah hidangan makanan)."
Seorang sahabat bertanya:
"Adakah disebabkan bilangan kami sedikit pada waktu itu wahai
Rasulullah?" Baginda menjawab, "Bahkan bilangan kamu pada waktu itu
adalah ramai tetapi kamu merupakan ghutha' (sampah sarap dan buih) di atas air
ketika banjir. Allah akan mencabut ketakutan daripada dada musuh dan Dia akan
mencampakkan dalam hati kamu penyakit al-wahn." Seorang sahabat bertanya:
"Wahai Rasulullah, apakah al-wahn itu?" Rasulullah SAW menjawab,
"Cinta akan dunia dan takut akan mati." (Riwayat Abu Daud)
Sebahagian keadaan yang melatari
dunia antarabangsa turut menyelubungi negara kita yang diberi pengiktirafan
negara Islam contoh dan penduduk majoritinya ialah Muslim. Pengiktirafan besar
itu memberikan tanggungjawab kepada kita untuk memastikan ia seiring dengan
hakikat yang ada. Justeru pemerintahan harus berperanan dengan sebaik-baiknya
bagi mencapai tujuan itu.
Hal ini sebagaimana diungkap oleh
Fazlur Rahman: "Pewujudan negara bertujuan mempertahankan keselamatan dan
integriti negara, memastikan pelaksanaan undang-undang serta ketertiban negara,
membangunkan negara sehingga setiap rakyatnya menyedari kemampuan masing-masing
sehingga terdorong memberikan sumbangan demi kesejahteraan masyarakat.
Oleh itu, negara ialah alat bagi
mempertahankan agama dan melindungi manusia daripada permusuhan demi mencapai
kebahagiaan dunia dan akhirat."
Jelas bahawa usaha menghidupkan
dan mempertahankan agama dapat menyemai nilai amanah serta integriti dalam diri
setiap individu; pemerintah mahupun rakyat. Hal ini seterusnya menyumbang
kepada suasana aman dan selamat dalam negara selain membolehkan undang-undang
dilaksanakan dengan penuh keadilan.
Justeru rakyat yang tidak
tergugat tumpuan mereka akan dapat melaksanakan peranan dengan berkesan. Mereka
tentunya lebih mengutamakan perdamaian berbanding pertelagahan yang hanya
membazirkan masa serta merugikan.
Dengan demikianlah, sebagaimana
kata Ibn Khaldun, mereka dibimbing untuk mengelakkan permusuhan, yang
melemahkan mereka. Begitulah juga mereka dijamin mencapai kebahagiaan yang
salah satu caranya adalah dengan mengetahui perkara yang menjadi keutamaan
dalam kehidupan.
Jiwa terasa bagai dihimpit melihat
keadaan kita dan membandingkannya dengan ciri-ciri luhur ini. Apatah lagi dalam
suasana pilihan raya yang diramalkan diadakan dalam tempoh terdekat. Jurang
yang dahulunya sehasta melebar menjadi sedepa, retak yang awalnya sedikit
akhirnya seakan-akan membelah.
Menyedari hakikat bahawa agama
itu nasihat dan berpesan-pesan dengan kebenaran suatu amanah, maka telah sekian
banyaklah pandangan serta teguran yang disampaikan; daripada sekalian rakyat
yang menjadi pemerhati sehinggalah pembesar yang memimpin negeri.
Atas kepercayaan perbezaan tidak
selalunya memisahkan dan memutuskan, maka perbezaan daripada sudut apa pun juga
diharap berjaya diurus secara berhikmah, berlapang dada, beradab, dan matang.
Begitu pula asas teguh yang selama-lamanya menyatukan kita, iaitu agama, wajib
dimanfaatkan bagi mengekalkan kepemimpinan, ketuanan, dan perpaduan sesama
kita.
Justeru kegigihan mempertahankan
agamalah yang selayaknya dijadikan penilaian oleh rakyat dalam menentukan
pemilihan. Ini disebabkan hanya individu yang gigih memperjuangkan kedaulatan
agama sahaja yang diharap dapat terus memelihara kemuliaan yang dikurniakan
Allah, sebagaimana ditegaskan Khalifah 'Umar ibn al-Khattab r.a.: "Kita
merupakan golongan yang dimuliakan Allah kerana Islam. Sekiranya kita mencari
kemuliaan selainnya, Allah tentunya akan menghina kita."
PENULIS ialah Pegawai
Penyelidik Kanan Institut Kefahaman Islam Malaysia (IKIM).
Sumber : http : //www.utusan.com.my/
Tiada ulasan:
Catat Ulasan