Oleh DR. SAODAH ABD RAHMAN
PELANTIKAN pemimpin Ikhwan Muslimin, Mohamed Morsi sebagai
Presiden Mesir merupakan satu kejutan kepada kuasa besar. Ini menunjukkan
bahawa rakyat negara berkenaan memberi kepercayaan sepenuhnya kepada pemimpin
Ikhwan menerajui Mesir.
Sejarah menunjukkan bahawa pemimpin Mesir yang menjadi
boneka kepada kuasa besar bukan sahaja menjurus negara menjadi bankrap malah
turut mengamalkan pelbagai sistem pemerintahan yang menekan, menindas dan
membunuh rakyat. Penderitaan begini dihadapi oleh rakyat Mesir lebih daripada
80 tahun.
Perubahan corak kepimpinan Mesir merupakan era baru ke arah
pembentukan negara demokrasi yang bercirikan Islam. Apabila dikaji sejarah
pembentukan Ikhwan Muslimin dalam aspek objektif, prinsip dan
aktiviti-aktivitinya yang komprehensif dan moderat maka adalah tidak sukar bagi
Morsi membentuk Mesir berasaskan kepada sistem demokratik yang disokong oleh
rakyat Mesir yang beragama Islam dan Kristian.
Pengiktirafan hak dan keistimewaan kepada kesemua penduduk
Mesir tanpa mengira agama dan jantina merupakan konsep wasatiyah yang ingin
dilaksanakan oleh Morsi.
Rakyat Mesir terdiri daripada pelbagai etnik. Sebanyak 98
peratus daripadanya dikenali sebagai bangsa Mesir, satu peratus etnik Badwi,
Nubian dan Beja. Satu peratus keturunan Eropah iaitu Perancis, Itali, Armenia
dan Greek. Penganut agama pula terdiri daripada 90 peratus Muslim Sunni,
sembilan peratus Koptik dan satu peratus masyarakat Kristian daripada pelbagai
gereja.
Berdasarkan kepada struktur populasi penduduk Mesir maka
adalah tidak sukar bagi kerajaan baru negara tersebut membentuk sebuah kerajaan
demokrasi yang bercirikan masyarakat majmuk. Tambahan pula masyarakat Koptik
Kristian Mesir mempunyai banyak persamaan budaya dan tradisi dengan masyarakat
Islam.
Konsep universal, kemanusiaan dan persaudaraan tanpa mengira
agama dan bangsa berdasarkan kepada prinsip Islam yang didokong oleh Ikhwan
disokong oleh majoriti masyarakat Islam dan juga masyarakat Kristian.
Sikap yang tegas dalam mempertahankan perjuangan organisasi
adalah antara faktor yang menyebabkan pergerakan ini dihormati oleh masyarakat.
Pemimpin Ikhwan tidak akan bertolak ansur dengan ahli-ahli yang bertindak ganas
dan radikal. Contohnya, pada 28 Disember 1948, seorang lelaki muda yang baru
empat tahun menyertai Ikhwan membunuh Perdana Menteri Nuqrashi.
Ketua Ikhwan ketika itu, Hasan al-Banna secara terbuka
menentang tindakan itu dan menjelaskan bahawa individu tersebut perlu bertanggungjawab
terhadap tindakannya. Hasil daripada tindakan radikal ini, kerajaan mengambil
tindakan yang paling ganas memusnahkan ibu pejabat Ikhwan dan merampas kesemua
kewangan persatuan.
Sikap universaliti Ikhwan dalam arena politik mendapat
perhatian ahli politik beragama Kristian. Contohnya, pada Disember 1948, 4,000
ahli Ikhwan ditangkap dan dipenjarakan, ibu pejabat Ikhwan dimusnahkan dan
kesemua harta Ikhwan dalam bentuk kewangan sama ada dalam bank atau pelaburan
dibekukan oleh kerajaan Mesir.
Tidak ada seorang pun dalam negara yang berani bersuara
menentang kerajaan ketika itu kecuali Makram 'Ubayd Pasha seorang pemimpin
politik Kristian Koptik yang lantang mengkritik kerajaan dan beranggapan bahawa
kerajaan tidak senang hati dengan kecapaian Ikhwan dalam aspek kewangan dan
aktiviti kemasyarakatan seperti pembinaan sekolah, hospital, kilang dan
syarikat perniagaan.
Begitu juga, ketika Hasan al-Banna ditembak mati oleh ejen
kerajaan tidak ada seorang pun daripada ahli-ahli Ikhwan dibenarkan mengiringi
jenazah beliau ke kubur kecuali saudara terdekat beliau.
Jenazah beliau dikawal ketat oleh kereta kebal dan kereta
penggempur ke tanah perkuburan. Ketika itu hanya Makram 'Ubayd Pasha seorang
sahaja yang berani merempuh barisan polis yang mengiringi mayat Hasan al-Banna.
Ikhwan tidak menyokong pergerakan Islam radikal seperti
Tanzim al-Jihad dan Takfir wa'-Hijrah. Mereka mempercayai bahawa perubahan
sosio-politik dan ekonomi memerlukan proses evolusi bukan revolusi. Tumpuan
terhadap pembangunan ekonomi dan sosial merupakan asas kepada pembentukan
negara yang mana hanya dapat dicapai secara evolusi proses.
Pemimpin tertinggi Ikhwan yang ketiga, 'Umar Tilmisani
menekankan bahawa "Hanya melalui perubahan secara berperingkat sahaja
masyarakat boleh menerima Islam sebagai asas kepada struktur ekonomi, sosial,
perundangan dan politik".
Konsep perjuangan yang berbentuk universal dan komprehensif
melalui proses evolusi merupakan asas kejayaan Ikhwan dalam arena politik.
Ikhwan mempunyai persediaan yang lengkap dari sudut pengalaman dan kepakaran
dalam aspek kemasyarakatan, politik dan ekonomi.
Walaupun dalam suasana ditindas oleh rejim yang mendapat
sokongan kuasa besar pergerakan ini mampu membentuk satu pergerakan Islam yang
terkaya di Mesir dan mendapat sokongan daripada pelbagai masyarakat yang
berbeza etnik dan agama.
Berdasarkan kepada sokongan dan kekuatan ini maka Morsi
secara yakin menjelaskan bahawa di bawah kepimpinannya kesemua masyarakat tanpa
mengira jantina dan agama akan mendapat hak dan keistimewaan dalam negara.
Sikap keterbukaan yang ditonjolkan oleh beliau mungkin dapat meyakinkan kuasa
besar bahawa pergerakan Islam yang moderat dan universal lebih prihatin
terhadap konsep kemanusiaan sejagat.
Penulis ialah pensyarah di Jabatan Usuluddin dan
Perbandingan Agama, Universiti Islam Antarabangsa Malaysia.
Sumber
: http : //www.utusan.com.my/
Tiada ulasan:
Catat Ulasan