OLEH : KHADIJAH
MOHAMAD NOR
BAGI kebanyakan
guru baharu, menunggu waktu penempatan untuk sekolah yang bakal diajar
merupakan saat yang mendebarkan. Malah, boleh dikatakan masing-masing berharap
akan ditempatkan di sekolah yang terletak di lokasi strategik seperti di
bandar-bandar terkemuka, daerah atau negeri yang tidak jauh dari tempat
kelahiran mereka.
Justeru, apabila
dimaklumkan status penempatan sekolah mereka di kawasan pedalaman atau luar
bandar, pasti terdetik rasa kecewa kerana apa yang diharapkan tidak kesampaian.
Bagaimanapun,
sebagai seorang guru setiap amanah yang diberi akan dilaksanakan sebaik mungkin
demi mendidik anak bangsa agar menjadi orang berguna.
Itu antara fasa
hidup yang dilalui Siti Herdawati Hamidun, 29, seorang guru yang ditugaskan
mengajar di Sekolah Kebangsaan Pendam yang terletak di daerah Samarahan,
Sarawak walaupun beliau menjalani latihan praktikal di ibu kota.
Menurut anak
kelahiran Raub, Pahang yang mesra dengan panggilan Wawa itu, sewaktu mengetahui
dia bakal ditempatkan di Sarawak, hatinya berbunga riang memandangkan si suami
turut bertugas di Bumi Kenyalang.
"Namun,
apabila keputusan rasmi dikeluarkan iaitu saya akan mengajar di daerah
Samarahan, saya sedikit sedih kerana ia terletak jauh dari lokasi suami bekerja
iaitu di Kuching.
"Tetapi,
akhirnya saya sedar ia merupakan tanggungjawab yang perlu dipikul dan saya
terima keputusan itu dengan hati terbuka. Ternyata sikap positif itu menjadikan
saya lebih bersemangat untuk mendidik anak-anak di sekolah tersebut," ujar
Wawa yang mula bertugas di Samarahan sejak tiga tahun lalu sejurus menamatkan
diploma Kursus Perguruan Lepasan Ijazah (KPLI) di Maktab Perguruan Ilmu Khas,
Kuala Lumpur.
Tambah Wawa, pada
mulanya dia mengalami kesukaran untuk memahami pertuturan murid-murid di
sekolah itu kerana loghat mereka dalam bahasa ibunda Sarawak yang pekat.
Hadiah berharga
Justeru, secara
perlahan-lahan, ibu kepada dua cahaya mata itu cuba mempelajari bahasa
pertuturan mereka untuk mendekatkan diri dengan murid-murid di sekolah
tersebut.
"Alhamdulillah,
kini masalah tidak faham dialek sudah berjaya diatasi dan saya seronok mengajar
anak-anak ini yang sentiasa bersemangat untuk belajar terutama apabila menggunakan
teknologi komputer.
"Paling
terharu apabila pelajar-pelajar menghadiahkan saya barang-barang seperti sabun,
beras dan buah-buahan sempena Hari Guru atau ketika dusun milik ibu dan ayah
mereka berbuah.
"Bagi saya
hadiah sebegitu amat berharga walaupun bukan barangan yang mahal kerana apa
yang penting ialah ingatan mereka kepada guru yang telah mendidik mereka,"
jelas Wawa yang mengajar subjek Bahasa Melayu di sekolah tersebut.
Sementara itu,
anak muda bernama Faris Syimir Rozaini, 24, yang turut ditugaskan mengajar di
daerah Kapit, Sarawak memberitahu, cabaran mengajar di pedalaman sangat berbeza
berbanding mengajar di kawasan bandar.
Kesusahan hidup
di kawasan luar bandar secara tidak langsung menjadikan proses pengajaran itu
semakin sukar. Ditambah pula dengan bahasa ibunda yang berlainan, ia juga
menyumbang kepada cabaran yang dihadapi pendidik.
Hormat guru
"Guru-guru
yang mengajar di kawasan pedalaman boleh dianggap sebagai tentera kerana tugas
mereka tidak sekadar mendidik. Di bandar, kita selalu dengar apabila murid
sakit, gurulah doktornya dan apabila murid hendak bermain bola, gurulah
jurulatihnya.
“Tetapi di
pedalaman, jika sekolah tiada air, gurulah yang akan meredah sungai dan mendaki
bukit semata-mata untuk menyambung paip air yang tercabut dan membekalkan air
kepada semua penghuni sekolah," ujar Syimir dalam aspek cabaran fizikal
yang dihadapi guru-guru di pedalaman.
Tambah guru
subjek Bahasa Inggeris, Pendidikan Moral dan Dunia Seni Visual itu, dari satu
aspek lain, guru-guru di kawasan luar bandar begitu dihormati oleh masyarakat
setempat kerana sanggup meninggalkan keluarga, isteri dan anak-anak demi
mengajar anak-anak mereka.
Justeru, ibu bapa
biasanya tidak lokek berkongsi rezeki dengan guru di sekolah anak mereka.
"Di sini,
kami sering menerima hadiah dalam bentuk hasil hutan. Pernah sekali seorang
rakan sejawat saya menerima seekor rusa hasil buruan penduduk tempatan. Ia
memang sesuatu yang tidak dijangka dan membuatkan kami rasa amat
dihargai," terang Syimir yang melahirkan harapan agar anak didiknya mampu
mengamalkan apa yang telah diajar kepada mereka untuk menjadi insan yang
berjaya.
Sumber : http : //www.kosmoonline.com.my/
Tiada ulasan:
Catat Ulasan