Oleh : Dr Anwar Ridwan
Pertahan Dasar Pendidikan Kebangsaan
Kementerian Pelajaran sejak
beberapa bulan lalu mengadakan siri sidang meja bulat kajian semula sistem
pendidikan negara. Pendidikan yang dinamik, seperti yang disebut dalam Dasar
Pendidikan Kebangsaan, ‘mengambil kira cabaran dan perubahan perkembangan dunia
pendidikan di luar negara dan keperluan pendidikan masyarakat Malaysia.’ Di
samping itu, cabaran globalisasi, liberalisasi dan perkembangan teknologi
maklumat dan komunikasi dunia masa kini menuntut Kementerian Pelajaran untuk
memastikan semua murid mendapat pendidikan sewajarnya seperti yang dihasratkan
oleh Dasar Pendidikan Kebangsaan.
Bagaimanapun ada juga pihak yang
mengatakan usaha mengadakan siri sidang meja bulat itu dilakukan pada masa
kurang sesuai, iaitu ketika kerajaan Barisan Nasional (BN) dicabar. Pihak
berkenaan bimbang, sidang meja bulat akan diambil kesempatan untuk menuntut
perubahan yang bukan-bukan, sehingga menggugat Dasar Pendidikan Kebangsaan.
Kebimbangan bukan dizahirkan
tanpa alasan. Sebagai contoh, pihak yang menjaga kepentingan pendidikan Cina
membuat tuntutan yang berlebihan melalui memorandum yang mereka kemukakan. Jika
tuntutan mereka dipenuhi atas alasan politik, bukan alasan pendidikan tulen,
maka usaha integrasi kaum melalui pendidikan tidak akan tercapai.
Contoh kedua ialah tuntutan agar
sekolah kebangsaan (rendah dan menengah) yang majoriti pelajar memilih untuk
belajar melalui bahasa pengantar Inggeris, dibenarkan meneruskan dasar
Pengajaran dan Pembelajaran Sains dan Matematik dalam Bahasa Inggeris (PPSMI).
Ini sebenarnya permintaan sebahagian kecil ibu bapa, bukan permintaan pelajar
seluruhnya. Tuntutan ini pun, jika diluluskan atas alasan politik, bukan alasan
pendidikan tulen, akan melemahkan Dasar Pendidikan Kebangsaan dan
memecah-belahkan sistem pendidikan kebangsaan kita.
Rumusan perbincangan meja
bulat
Baru-baru ini kerajaan
memaklumkan, rumusan perbincangan meja bulat kajian semula sistem pendidikan
negara akan diumumkan tidak lama lagi, mungkin pada September ini. Memandangkan
pilihan raya umum sudah dekat, pejuang bahasa Melayu dan Dasar Pendidikan Kebangsaan
tentulah lebih berdebar-debar menunggu inti pati rumusan berkenaan.
Dibimbangi, sebab populis untuk
mendapatkan sokongan politik yang lebih meluas menjelang pilihan raya umum,
Dasar Pendidikan Kebangsaan akan dikorbankan sedikit demi sedikit. Pengorbanan
itu termasuk dengan cara memenuhi tuntutan golongan pejuang pendidikan Cina dan
terus membenarkan mereka mengendalikan sijil Peperiksaan Gabungan Sekolah Cina
(UEC) yang jelas bertentangan dengan dasar pelajaran kebangsaan serta menukar
beberapa sekolah kebangsaan di bandar menjadi sekolah berbahasa pengantar
Inggeris sementara sekolah luar bandar kekal menggunakan bahasa Melayu.
Pendidikan tulen atasi
tuntutan politik
Akan tetapi ramai masih berharap
Perdana Menteri dan Timbalan Perdana Menteri merangkap Menteri Pelajaran akan
meletakkan kepentingan pendidikan tulen di atas kepentingan politik jangka
pendek. Ini bermakna Dasar Pendidikan Kebangsaan serta beberapa akta yang
berkaitan, termasuk Penyata Razak 1956, Laporan Rahman Talib 1960, Akta Pelajaran
1961, Laporan Jawatankuasa Kabinet Mengkaji Pelaksanaan Dasar Pelajaran 1979,
Falsafah Pendidikan Negara 1988, Akta Pendidikan 1996 dan Pindaan Akta
Pendidikan 1997, wajib menjadi panduan, pegangan dan rujukan utama.
Sebarang pindaan sistem pendidikan
kebangsaan hendaklah selaras dan tidak bertentangan dengan Fasal 152
Perlembagaan Persekutuan mengenai bahasa kebangsaan, dan Akta Bahasa Kebangsaan
1963/1967 yang antara lainnya menggariskan kedaulatan bahasa Melayu sebagai
bahasa rasmi yang digunakan pada peringkat kebangsaan.
Nasib sekolah aliran kebangsaan
haruslah lebih baik selepas pengumuman rumusan sidang meja bulat pendidikan,
bukan sebaliknya. Sekolah aliran kebangsaan hendaklah terus diperkasakan,
menjadi sekolah aliran perdana di negara ini.
Untuk memperkasa sekolah aliran
kebangsaan beberapa langkah harus diambil. Antaranya ialah pengisian kurikulum
serta seni pengajaran yang lebih kreatif dan berkesan. Di samping itu kelas
bahasa Cina dan Tamil sebagai bahasa ketiga harus diperbanyakkan di sekolah
kebangsaan, agar sekolah kebangsaan terus menjadi tumpuan pelajar pelbagai
kaum.
Peruntukan kewangan bagi tujuan
pelaksanaan kurikulum serta kokurikulum sekolah aliran perdana ini juga mesti
jauh lebih besar daripada peruntukan yang diberikan kepada sekolah jenis
kebangsaan.
Pendidikan kebangsaan arus
perdana ini yang menggunakan bahasa Melayu, harus berkesinambungan ke peringkat
pengajian tinggi, sebagai mana dibuktikan Universiti Kebangsaan Malaysia (UKM)
terutama pada dekad perkembangan awalnya.
Dalam masa yang sama pihak
kerajaan melalui kementerian serta agensi di bawahnya serta sektor swasta,
harus memberi nilai yang sewajarnya kepada graduan yang melalui sistem
pendidikan kebangsaan itu.
Penulis ialah Sasterawan
Negara dan Dekan Fakulti Penulisan Kreatif ASWARA
Sumber : http : //www.bharian.com.my/
Tiada ulasan:
Catat Ulasan